Het zuidwesten van Australië

Bedankt weer voor jullie lieve en leuke reacties op mijn vorige blog! Er staan nu ook eindelijk foto's bij! Dat probleem is gelukkig opgelost :)

Op 3 mei vloog ik naar Perth. Het tijdsverschil met Nederland wordt steeds minder, het is nu nog maar zes uur vroeger waar ik ben. De vlucht had ietwat vertraging. We waren al bij de gate weg toen ze er achter kwamen dat er iets niet goed was met een van de motoren van het vliegtuig. Gelukkig kon het gemaakt worden en waren we een uur te laat toch op weg. Ik kwam in de avond aan in Perth. De volgende dag heb ik wat rond gekeken in de stad zelf. Ik heb door het centrum gelopen en ben naar Elizabeth Quay geweest, waar de ferry's vertrekken. Daarna ben ik naar Kings Park geweest waar je een mooi uitzicht hebt over de skyline van Perth. Het is een enorm groot en mooi park, dus daar heb ik nog even wat tijd doorgebracht voordat ik terug moest naar mijn hostel. Die dag zou ik namelijk ook mijn drie nieuwe travel buddies ontmoeten: Marco, Sebas en Carmen. Allemaal erg aardige mensen! Het was wel een uitdaging om al onze spullen de auto in te krijgen en het is echt een grote auto, haha. We zijn naar familie van Marco gegaan die avond waar we in de tuin konden kamperen.

5 mei begon dan echt onze roadtrip. Als eerste gingen we richting Esperance. Het was een te groot stuk om in één keer te rijden. Die dag zijn we nog naar de Wave Rock geweest, een steen in de vorm van een golf. De dag erna reden we door naar Esperance en naar Cape Le Grand National Park. Daar heb je Lucky Bay, een strand met enorm wit zand en een prachtige blauwe zee. Er kunnen hier ook kangoeroes op het strand zitten, maar helaas hadden wij geen geluk. Hier ontmoetten we twee andere Nederlandse meiden die een stukje met ons mee gaan reizen. We sliepen op een camping met uitzicht over het strand, niet verkeerd! Wel zijn de avonden en nachten enorm koud in het zuiden, zeker als je het vergelijkt met de temperaturen overdag. 7 mei vertrokken we alweer richting Bremer Bay, waar familie van Marco woont. Onderweg deden we de Great Ocean Drive. Veel mooie stranden en zeeën. Eenmaal in Bremer Bay sliepen we bij familie op het terrein die een huis aan het bouwen zijn. De volgende dag kregen we van een familielid een tour door het plaatsje en liet hij onze alle mooie spots zien. We zijn langs meerdere stranden en uitkijkpunten geweest en hebben met de auto op het strand gereden. Die ochtend zijn we met hetzelfde familielid gaan vissen bij zonsopgang en hij had een Australische zalm gevangen! Ook was vandaag mama jarig. De meneer was zo lief dat ik even met zijn telefoon mocht bellen, omdat ik geen bereik had.

9 mei reden we richting Albany. Hier zijn we naar Torndirrup National Park geweest wat niet ver onder Albany ligt. Daar heb je de Natural Bridge en The Gap. Dat eerste is, zoals de naam doet vermoeden, een brug en de tweede is een grote klif waar een overhangend uitkijkpunt bij gemaakt is. Ook zijn we nog naar de blowholes geweest. Deze maakten enorm veel geluid en het water en de lucht werden met een enorme kracht naar buiten geblazen. De eerste keer schrok ik van het geluid. Het weer is helaas niet al te goed. Het was koud en regenachtig. We zijn die avond gaan kamperen bij Shelley Beach. Een heel mooi strand, maar jammer van de harde regen. Gelukkig hadden we een luifeltje en hebben de andere twee meiden een grote tent waar we de rest van de avond in hebben gezeten. De volgende dag zijn we naar William Bay National Park gegaan waar je de Greens Pool en Elephant Rocks hebt. Dat zijn hele grote stenen in het water. De volgende stop was Pemberton, waar je grote klimbomen hebt! Super vet, maar ook wel spannend toen we naar 75 meter hoogte klommen via stalen pinnen in de boom zonder enig vangnet of iets eronder. Het uitzicht was het meer dan waard. Zonder wolken moet het vast nog mooier zijn geweest.

11 mei reden we nog westelijker richting Hamelin Bay. Hier komen stingrays het strand op. Alleen niet toen wij er waren. Ik denk omdat er best hoge golven waren. Wel heb ik er meerdere zien zwemmen en dat was ook ontzettend leuk. We reden daarna door naar Margaret River waar Marco en Sebas een tijd gewoond en gewerkt hebben. Daar bezochten we nog meer familie van Marco en hebben we nog een afgelegen strandje bezocht waar je alleen via een (best wel ruige) 4x4 track kon komen. De volgende dag reden we verder naar het noorden. Hier gingen we naar Sugarloaf Rock, Castle Rock en Bunker Bay in Leeuwin-Naturaliste National Park. Het was helaas nog steeds zeer bewolkt weer. De Busselton Jetty stond als volgende op het programma. Dit is een houten pier van 1,8 kilometer lang en is de langste houten pier op het zuidelijk halfrond. We hebben die helemaal afgewandeld en zijn daarna naar onze camping gegaan.

Vanochtend zijn we nog even bij de Serpentine Falls geweest en daarna gingen we terug naar Perth. We hebben in Kings Park in de zon gezeten en zijn daarna naar Fremantle gegaan waar we in een oude gevangenis slapen. Eindelijk even een warme nacht in een echt bed! Morgen vertrekken we richting het noorden. Grote kans dat ik pas in Darwin weer tijd heb voor een blog, wie weet. Hopelijk dat ik wel sneller weer iets van mij kan laten horen!