Exmouth naar Darwin via de Gibb River Road
Door: Imke Lansky
Blijf op de hoogte en volg Imke
24 Juni 2017 | Australië, Darwin
Mijn vorige blog eindigde in Exmouth. Daar zijn we nog een dagje extra geweest, want op 24 mei gingen we namelijk op een Whaleshark Snorkling Tour. Walvishaaien zijn de grootste vissen in de zee en ze kunnen wel 12 meter lang worden. Het was een hele speciale dag. In totaal heb ik met drie walvishaaien gezwommen, een zeeschildpad en hebben we super veel Manta Rays gezien. We zwommen met een groep van vijf Manta Rays en dat had de crew zelfs nog niet eerder gezien! Wat een elegante beesten zijn het. Ze cirkelen in het rond en je hoeft er niet keihard achteraan te zwemmen zoals bij de walvishaaien, want eerlijk, dat was toch best een hele work-out. Na die dag was ik dan ook redelijk gesloopt. We zijn de dag erop naar het Cape Range National Park geweest wat ook bij Exmouth ligt. Daar hebben we nog wat indrukwekkende canyons bekeken. Hierna was het tijd om richting Karijini National Park te rijden. Als eerste kwamen we langs Tom Price, het hoogst gelegen plaatsje in Western Australia. Daar bezochten we Mount Nameless. Het was een 4x4 track omhoog en vanaf boven had je prachtig uitzicht over de omgeving. We zijn die dag ook naar de eerste gorge (ik gok in het Nederlands een kloof) gegaan; de Hamersley Gorge. Dit gaf een goed beeld wat ons nog allemaal te wachten stond in het park. Hoge rotswanden van rode stenen met water en watervalletjes. Niet verkeerd! De 27ste hebben we een hele dag in het park gespendeerd. De twee hoogtepunten qua gorges waren de Weano Gorge en Hancock Gorge. De eerste was een niet al te lastige wandeling, maar op een gegeven moment stond het pad onder water. We moesten toen door het water verder om de Handrail Pool te bereiken. Je liep tussen de kloof door en het was af en toe oppassen vanwege gladheid. De Hancock Gorge was over het hele stuk een uitdaging. Klimmen langs rotswanden, lopen door het water en de 'spider walk' tussen de rotswanden. Je eindigde bij de Kermit Pool. Daar hebben we nog gezwommen, maar het was lekker fris om het maar zo te zeggen. We zijn ook nog naar de Fortescue Falls en de Fern Pool geweest. Bij de tweede kon je nog zwemmen en onder watervalletjes zitten.
De volgende dag zijn we naar de Python Pool bij het Millstream Chichester National Park. Je kon hier zwemmen. We zijn doorgereden naar Karratha wat weer bij de kust ligt. Hier is enorm veel industrie en er rijden in de omgeving enorm veel gigantisch lange treinen rond. Tien minuten wachten voor een spoorwegovergang kunnen we nu ook afvinken van ons lijstje met dingen die we hebben gedaan. We hebben in Karratha een extra dag gespendeerd omdat de airco van de auto gefixt moest worden. Daarna zijn we via Port Hedland naar Broome gereden. We kwamen hier weer een groepje mensen tegen die ook met ons op de walvishaaien tour zaten. Met hun gaan we de Gibb River Road rijden. In Broome zelf zijn we naar Cable Beach geweest in de avond waar de kamelen op het strand lopen (en je levend wordt opgegeten door muggen). Verder hebben we vooral wat gerelaxed in het plaatsje.
Op 2 juni was het zo ver, de start van de Gibb River Road. Dit is een 660 kilometer lange off road weg door The Kimberley die start in Derby en eindigt in Kununurra. Er is geen enkel telefoonbereik langs deze weg, dus goede voorbereiding is essentieel. We moesten inkopen doen voor heel de trip, want er zijn hier zeer weinig voorzieningen. Af en toe kom je langs een roadhouse waar de spullen extreem duur zijn. Op onze eerste dag zijn we naar de Windjana Gorge gegaan. Hier hebben we gewandeld en onderweg hebben we kleine zoetwaterkrokodillen gezien. Ook zagen we nog een slang in een boom liggen. Dag twee zijn we als eerste naar Tunnel Creek gegaan. Dit is een grot waar je zelf in kan. Met hoofdlampjes op zijn we op avontuur in de grot gegaan! Het was leuk om deze wandeling te doen, want het was weer eens wat anders dan normaal. De volgende stop was de Bell Gorge. Je had hier een mooie waterval en we hebben er nog lekker kunnen zwemmen. De derde dag hebben we nog meer gorges bezocht, er zijn er hier zo veel! We zijn naar Galvans Gorge, Adcock Gorge en Manning River Gorge geweest. De laatste vond ik het hoogtepunt van de dag. Een hele grote waterval stortte naar beneden in een poel waar je lekker kon zwemmen. Dat was ook wel nodig, want na de wandeling hadden we het enorm warm gekregen. Op dag vier splitsten de wegen van ons en de andere groep zich. Zij hadden helaas problemen met de auto waardoor ze niet de weg naar het noorden richting de Mitchell Falls konden doen. Deze weg schijnt namelijk niet goed te zijn. We hebben die dag richting het noorden gereden. Dag vijf stond in het tegen van het Mitchell Plateau, het hoogtepunt van de trip hier door The Kimberley voor mij. Wat een indrukwekkende waterval is de Mitchell Falls. Het heeft meerdere basins en wel vier watervallen. We hebben hier dan ook een tijdje gespendeerd om van het uitzicht te genieten. Onderweg kwam je nog langs andere watervallen en je kon nog lekker zwemmen. De zesde dag hebben we in de auto gezeten. Het hoogtepunt die dag was de crossing van de Pentecost River met de auto. We hebben al veel water moeten oversteken met de auto, maar dit was het hoogtepunt. Je reed door het water met uitzicht op de Cockburn Ranges. Heel erg mooi! Dag zeven van The Gibb zijn we naar El Questro geweest. Daar hebben we een paar wandelingen gedaan en het hoogtepunt was de wandeling door de El Questro Gorge. Het was flink klimmen en klauteren over rotsen. We moesten ook met al onze spullen door het water, maar gelukkig is Marco lang en kon hij de tassen boven zijn hoofd houden en werd het niet nat. De rest van ons kon niet staan in de poel. In de gorge waren veel palmbomen en varens, weer heel anders dan wat we tot nu toe hadden gezien. Aan het einde was weer een poel met waterval, zoals eigenlijk bij elke gorge die we tot nu toe hebben bezocht. Op onze laatste dag, dag acht, zijn we nog naar Emma Gorge geweest en daarna reden we van de Gibb af. Na een korte stop in Kununurra voor boodschappen zijn we vertrokken richting onze volgende stop: de Bungle Bungles in het Purnululu National Park.
Op 10 juni was het tijd om het park te bezoeken. Voordat je het park in was, moesten je nog een 50 kilometer lange off road weg af. Wat een gehobbel en ik werd er niet goed van in de auto, dus ik was blij toen dat eindelijk voorbij was. Het park staat bekend om The Domes, de oranje-zwart gestreepte stenen 'koepels'. Daar gingen we dan ook als eerste heen. Je had daar ook nog de Cathedral Gorge, maar dat was een teleurstelling na alles wat we aan de Gibb hadden gezien. Onze tweede dag in het park hebben we gespendeerd in de Mini Palms Gorge en Echidna Chasm. Bij die laatste liep je tussen de hoge rotswanden door en het was aardig smal. We hebben nog een tijd gewacht op het goede licht. Het was mooi, maar enorm onder de indruk was ik dan ook weer niet. We gingen weer terug richting Kununurra en de volgende dag maakten we een tripje naar Lake Argyle. Heel lang hebben we daar niet doorgebracht. Omdat er een familielid van Marco in Kununurra was, zijn we terug gegaan en hebben we een nachtje op een camping gestaan. De luxe van een douche en een wc die doorspoeld zijn toch gek om te hebben. Vaak hebben we helemaal geen douche of wc. Als er al een wc is, is het vaak een bush loo (gat in de grond met een wc pot erop). Handzeep is ook iets waar ik heel blij van kon worden tijdens de trip, want dat zagen we ook niet vaak. Waar je al niet blij van kan worden als je zo 'primitief' leeft!
13 juni vertrokken we uit Kununurra richting Katherine. Die dag hebben we alleen maar in de auto gezeten. De dag erop hebben we de Katherine Gorge bezocht en zijn we nog naar hot springs in het stadje geweest. Daarna gingen we richting Kakadu National Park. De eerste dag in het park zijn we naar de Gunlom Pools gegaan. Het was een aardige klim omhoog, maar dan had je ook wat. Uitzicht over het park en mooie pools om in te zwemmen. We hebben daar een tijdje doorgebracht en zijn daarna naar Maguk gegaan. Een wandeling langs het water waar je ook weer uitkwam bij een poel met waterval. Onze tweede dag zijn we als eerste naar Yellow Water gegaan. Wat ongelofelijk veel muggen hier, niet normaal. Het landschap vond ik op Nederland lijken. Heel erg vlak en veel water. We wilden vervolgens naar de JimJim Falls gaan, maar de 4x4 weg hierheen was nog dicht, dus dat ging niet. Daarom gingen we langs een lookout en daarna hebben we nog twee Aboriginal Rock Art sites bezocht. Dat vond ik interessant om te zien, want ik had dat nog niet eerder gezien. Na twee dagen waren we ook alweer het park uit.
17 juni gingen we al naar Darwin toe. Het was weekend en de groep wilde graag uit gaan. We zijn naar de botanische tuin in Darwin geweest en daarna naar het hotelletje waar we sliepen. Die avond zijn we met z'n allen naar een club geweest. Helaas was Marco ziek geworden, waardoor we nog een dagje extra in Darwin zaten. Die dag heb ik een beetje de stad bekeken. We zijn naar de Waterfront geweest waar je een lagoon hebt om te zwemmen. Je kan hier niet overal zomaar gaan zwemmen vanwege de krokodillen. In de avond ben ik met Carmen, Roelger en Jeanet naar de Mindil Sunset Markets geweest en daar lekker gegeten. De volgende dag was Marco gelukkig een beetje opgeknapt en zijn we naar Litchfield National Park geweest. Hier hebben we alweer veel watervallen gezien. Met Carmen ben ik gaan zwemmen bij de Florence Falls, we hadden een lookout bij de Tolmer Falls en bij de Wangi Falls mochten we ook weer zwemmen. Dat hebben we dan ook gedaan! Het was een leuke dag. 20 juni gingen we terug richting Darwin, maar eerst maakten we nog een stop bij Berry Springs. Dit zijn weer een soort hot springs. Eenmaal in Darwin konden we bij familie van Marco op het terrein slapen. 21 juni was mijn laatste dag in Darwin. We zijn met familie van Marco door de stad gaan lopen. Wat een enorme hitte zeg. Het plaatsje is niet heel groot. Na het avondeten hebben we nog even met z'n allen gezeten en daarna gingen we naar het vliegveld, waar ik afscheid heb genomen van iedereen. Toch gek, om na anderhalve maand samen te reizen nu weer ineens alleen te zijn. Ik moest lang wachten op het vliegveld, want mijn vlucht ging pas rond half twee. Rond zes uur in de ochtend op donderdag was ik dan in Sydney. Afgelopen dagen heb ik vooral gerelaxed en ben ik aan het bijkomen van de reis, want het is toch aardig vermoeiend om telkens van alles te ondernemen.
En last but not least, ik zit natuurlijk in Sydney met een reden. 4 juli vlieg ik weer terug naar Nederland en 5 juli kom ik als het goed is rond 13:15 op Schiphol aan. Ik kan niet wachten om iedereen thuis weer te zien! Ik heb een geweldige tijd gehad in Australië en Nieuw-Zeeland, maar nu is het tijd voor mij om weer richting huis te gaan.
-
24 Juni 2017 - 08:49
Nicole:
Hey Imke!
Wat ene fantastische verhalen! Zo te horen was het een fantastische ervaring. Kom maar snel al deze verhalen vertellen op Agon! -
25 Juni 2017 - 19:53
Ingrid En Riek:
Imke, wat een verhaal weer. Wij wensen je nog een paar fijne "bijkom" dagen en een goede reis terug.
Wij zullen je verhalen missen, maar horen het wel als je weer thuis bent. -
27 Juni 2017 - 19:49
José Guit:
Hoi Imke,
Wij kennen elkaar nauwelijks, maar ik wil je laten weten dat ik erg genoten heb van je prachtige reisverhalen en foto's. Bedankt daarvoor! Een goede thuisreis en succes met het weer wennen aan het gewone leven.
Groetje,
José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley